Nes
is van oorsprong een agrarisch terpdorp aan de noordelijke oever van de Boarn en later aan de daar aangelegde Leppedyk. Naar het noorden loopt de Nesser Zijlroede richting de boeren buurtschappen Bokkum en Birstum, een waterloop die met een paar naamwisselingen verbinding heeft met het Pikmeer bij Grou. Het is een waterverbinding die zomers druk bevaren wordt door watertoeristen. Bij de twee bruggen van Nes is het dan een drukte van belang.
Nes bestaat uit enkele waterbuurtjes langs de Boarn, aan weerszijden van de bruggen, waarvan die aan de noordwestzijde uit een vriendelijk reeks brede burgerwoningen bestaat. Aan de zuidelijke oever is er aanzienlijk meer bebouwing maar het is niet duidelijk of deze bij het naar het oosten uitgebreide Akkrum gerekend moeten worden of bij Nes. Verder bestaat het dorp uit een oud kerkhof en een moderne watertoren.
Het dorp heeft een kerk gehad met een zadeldaktoren, maar die is al in de 17e eeuw gesloopt en er is geen nieuwe voor in de plaats gekomen. Eerder is op deze plek in 1228 een klooster, een commanderij van de Duitse orde van St.Jan, gesticht die in de omgeving veel kerkelijk gezag verwierf. Het klooster is tijdens de Hervorming opgeheven. Het sfeervolle hooggelegen kerkhof bewaart de herinnering aan de kerk. Er staat nu een klokkenstoel met helmdak waarin een in 1950 door de gebroeders Van Bergen gegoten klok hangt.
In 1956 kreeg Nes een opvallende watertoren.
Het waterleidingnetwerk was na de oorlog dusdanig uitgebreid dat het noodzakelijk was om hier ( en in St.-Jacobiparochie) een toren te bouwen. De door jhr. Ir. A.P. Wesselman van Helmond ontworpen toren is 37 meter hoog me hij kreeg op een gecanneleerde slanke romp een ronde doos van beton met een reservoir voor 515 kubieke meter water. Ten noorden van de Boarn en ten westen van de Nesser Zijlroede is recent de waterwijk Boarnstee ontwikkeld die bij Nes wordt gerekend. Hierdoor is het inwonertal in korte tijd verviervoudigd.
